Yazar: Nurtaç Abla

Uzak diyarların birinde, yemyeşil ormanların kenarında küçük ve şirin bir köy vardı. Bu köyde enerjisi bitmek bilmeyen, kıvırcık tüylü ve sevimli mi sevimli bir köpek yaşardı. Adı Boncuk’tu.

Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil ağaçların gökyüzüne uzandığı, pırıl pırıl bir nehrin kıvrıla kıvrıla aktığı büyülü bir orman varmış. Bu ormanda türlü türlü hayvanlar dostça yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, yemyeşil ormanların kalbinde gizemli ve büyülü bir yer varmış. Burada yaprakları zümrüt gibi parlayan dev ağaçlar gökyüzüne uzanır, şırıl şırıl akan dereler melodiler fısıldarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Masmavi gökyüzünün altındaki yemyeşil ormanda Tospik adında sevimli mi sevimli ama biraz da yavaş bir kaplumbağa yaşarmış.

Uçsuz bucaksız denizin ortasında yemyeşil palmiyelerle süslenmiş, altın sarısı kumsalları olan bir ada vardı. Bu adanın adı Uçan Balık Adası’ydı. Adı neden böyleydi biliyor musunuz?

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak mı uzak, yeşil mi yeşil, içinde binbir çeşit canlının yaşadığı büyülü bir orman varmış. Bu ormanda altın rengi benekleri olan, uzun kirpikli, kocaman gözlü ve her zaman neşeyle zıplayan bir geyik yaşarmış.

Derin, masmavi okyanusun kalbinde, rengârenk mercanların arasına gizlenmiş bir yer vardı: Mercan Krallığı. Bu krallık denizin en güzel köşesiydi. Parlak mercanlar, dans eden deniz bitkileri ve çeşit çeşit deniz canlıları burada dostça yaşardı.

Çok uzaklarda çiçeklerin rengârenk açtığı büyülü bir orman varmış. Bu orman o kadar canlıymış ki her köşesinden bir ses yükselirmiş: Kuşların cıvıltısı, yaprakların hışırtısı, nehirlerin şırıltısı.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak mı uzak yemyeşil vadilerin ortasında kocaman bir çiftlik varmış. Bu çiftlikte türlü türlü hayvanlar yaşarmış ve hepsinin içinde en neşelisi, en meraklısı ve belki de en cesuru ise Çilli Horoz’muş!

Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçların gökyüzüne uzandığı, rengârenk çiçeklerin her köşeyi süslediği büyülü bir orman vardı. Kuş cıvıltılarının rüzgâra karıştığı, derelerin şırıl şırıl aktığı bu ormanda hayvanlar huzur içinde bir arada yaşardı.

Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçların göğe yükseldiği, çiçeklerin rengârenk açtığı ve kuşların cıvıldayarak şarkılar söylediği kocaman bir orman vardı. Bu ormanda her hayvan kendi işiyle meşguldü.

Bir varmış bir yokmuş… Yemyeşil dağların ardında, bulutların üstünde uçan sevimli bir kartal yaşarmış. Adı Altu’ymuş. Cesur ve güçlü kanatlarıyla gökyüzünü keşfedermiş. O kadar merhametliymiş ki ne zaman bir hayvan zorda kalsa hemen yardıma koşarmış.

Bir varmış bir yokmuş… Yemyeşil ağaçların ve rengârenk çiçeklerin olduğu uzak bir ormanda Leylo adında tatlı mı tatlı bir leylek yaşarmış. Uzun ve ince gagası, bembeyaz yumuşacık tüyleri ve parlak gözleri varmış.

Geçmiş dönemlerin birinde, karların parladığı bir dağın yamacındaki Gümüş Ormanı’nda yaşayan Altın Boynuz isimli bir dağ keçisi vardı. Boynuzları güneşin ışıklarıyla altın gibi parlıyor ve ormana sanki bir sihir yayıyordu.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, pırıl pırıl parlayan, pulları altın gibi ışıldayan küçük bir balık yaşarmış. Adı Limon’muş. Denizin en derin yerinde, rengârenk mercanların arasında yüzmeyi çok severmiş.

Bir zamanlar uzak diyarlarda yemyeşil ormanların ve rengârenk çiçeklerin arasında yaşayan sevimli bir kanguru varmış. Adı Kipa’ymış. Kocaman kulakları ve sıcacık bir gülümsemesiyle herkesin sevgisini kazanmış.

Bir zamanlar ışıltılı bir gölde bembeyaz tüyleriyle pırıl pırıl parlayan, Lila adında sevimli bir kuğu yaşardı. Göldeki en meraklı ve cesur kuğuydu ve en önemli özelliği çok iyi bir dinleyici olmasıydı.

Bir zamanlar yemyeşil bir vadinin kenarında, ayakları yere her zaman sağlam basan ama her fırsatta gökyüzüne merakla bakan bir deve kuşu yaşardı. Adı Dodo’ydu.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarda, yemyeşil ormanların hemen yanı başında rengârenk çiçeklerle dolu bir savan varmış. Bu güzel yerde, çizgileri diğer zebralardan biraz farklı olan küçük bir zebra yaşarmış. Adı Zeko’ymuş.

Bir zamanlar uçsuz bucaksız bir ormanda, rengarenk tüyleriyle herkesi büyüleyen ama kendisi çok çekingen olan bir tavuskuşu yaşardı. Adı Pırıl’dı. Cesaretini toplayıp tüylerini açtığında gökkuşağı gibi parlardı.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlardaki yemyeşil bir ormanda Pırıltı adında küçük ve sevimli bir orman perisi yaşarmış. Minicik kanatlarıyla pır pır uçan, ışık saçan bir periymiş.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzaklarda, yemyeşil bir ormanın ortasında yaşayan Fıstık adında bir tavşan varmış. Kocaman kulakları, bıcır bıcır gözleri ve her zaman gülen yüzüyle ormanın en neşeli hayvanıymış.

Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil dağların eteklerinde, rüzgârın tatlı tatlı estiği, çiçeklerin renk renk açtığı bir köyde Karamel adında sevimli mi sevimli bir koç yaşarmış.

Bir zamanlar Renkli Orman adında masal gibi güzel bir orman vardı. Bu ormanda rengârenk çiçekler, türlü türlü kuşlar ve bir de her zaman gülümseyen, neşeli bir geyik yaşardı.