Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak ormanların birinde Tilkinaz adında meraklı mı meraklı, yaramaz mı yaramaz bir tilki yaşarmış. Parlak turuncu kürkü, kuyruk ucundaki beyaz tüylerle âdeta parıldarmış.

Eski zamanların birinde, yumuşacık bembeyaz tüyleriyle evin en sevimli sakini olan minik bir kedi yaşarmış. Adı Sütlaç imiş. Pamuk gibi tüyleri, pembe burnu ve kocaman merak dolu gözleriyle herkesin sevgilisiymiş.

Bir varmış, bir yokmuş. Küçük bir köyde, Emir adında cesur ve meraklı bir çocuk yaşarmış. Emir, köyün her köşesini karış karış bilirmiş, ama bir tek şey onu hep meraklandırırmış: Köyün eski feneri.

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ormanların birinde minicik bir yaprak perisi yaşarmış. Adı Yonca imiş. Saçları sonbaharda dökülen yapraklar gibi altın sarısı, elbisesi ise ilkbaharda açan taze yapraklar gibi yemyeşilmiş.

Göl kenarında huzur içinde yaşayan yaban ördekleri için göç vakti yaklaşıyormuş. Sonbahar yaprakları sararıp dallardan birer birer süzülerek yere düşüyor, rüzgar serin serin esiyor ve gökyüzü bulutlarla kaplanıyormuş.

Bir zamanlar çiçeklerin mis kokular yaydığı, ırmakların şırıl şırıl aktığı, yemyeşil ağaçların gökyüzüne uzandığı büyülü bir orman vardı. Bu ormanda çeşit çeşit hayvan yaşardı.

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yüksek dağların eteklerinde kurulmuş küçük bir köyde, yaşlı bir keçi ile oğlu birlikte yaşarmış.

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ağaçlarla bezeli, kuş cıvıltılarının eksik olmadığı, huzur dolu bir ormanda Zürafa Zimba adında bir zürafa yaşarmış.