Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, zamanın sükûnetle aktığı bir diyarda, Sessizay Ormanı’nın kenarında bir kulübe vardı. Bu kulübede adı pek çok kez unutulup tekrar hatırlanmış ama herkesin Bay Lior diye andığı yaşlı bir adam yaşardı.

Mistral Ormanı gün doğarken altın gibi ışıldayan yaprakları ve mavi pınarlarından akan berrak sularıyla bilinen büyülü bir yerdi. Unicorn Nova bu ormanın koruyucusuydu.

Bir zamanlar, uzak diyarlarda Benekli Orman adı verilen büyülü bir yer vardı. Burada yaşayan en ilginç yaratık şüphesiz ki Minik Moz idi. Uzun kolları, ince bacakları ve kocaman kulaklarıyla oldukça dikkat çekiyordu.

Güneşin ilk ışıkları, altın rengi kum tepelerinin üzerinden süzülerek kadim Kasra şehrini aydınlatıyordu. Şehir yüksek taş duvarları ile çölün ortasında bir inci gibi parlıyordu. Bu şehrin dar sokaklarında küçük Rafi diye bir çocuk yaşıyordu.

Ay ışığının altında sihirli bir arp çalan Lirya, yanlışlıkla uyuyan bir ejderhayı uyandırır. Onu tekrar uyutmanın tek yolu unutulmuş bir ezgiyi bulmaktır.

Uzak diyarların gökyüzünde, yıldızların en parlak ışığını taşıyan Parıldak adında sevimli bir yaratık yaşardı. O bir Yıldız Tozu Canavarıydı. Küçük, pofuduk ve tüyleri gece boyunca hafifçe parlayan bir varlık.

Bir zamanlar dünyanın haritalarda görünmeyen bir köşesinde, Mantar Ormanı adında büyülü bir yer vardı. Bu orman sıradan ağaçlar ve çalılarla değil, devasa mantarlar ve ışıldayan bitkilerle doluydu.

Uzaklarda, yemyeşil ormanların ve ışıltılı nehirlerin arasında, minik ama yürekli bir tavşan yaşardı. Adı Maviş olan bu tavşan tıpkı gökyüzündeki en parlak yıldız gibi etrafına umut ve cesaret saçardı.