Uyku Masalları

Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, denizlerin maviye boyandığı, rüzgârların dalgalarla şarkılar söylediği bir balıkçı köyü varmış. Bu köy uçsuz bucaksız denizin kıyısında kurulmuş, denizle iç içe yaşayan insanların yurduymuş.

Bir zamanlar gökyüzü kadar mavi tüylere ve boncuk gibi parlak gözlere sahip minicik bir muhabbet kuşu yaşardı. Adı Mavi idi. Uçsuz bucaksız gökyüzüne bakıp hep bir şeyler hayal ederdi.

Geçmiş zamanların birinde, uzak diyarların yemyeşil ormanlarında, berrak bir gölün kıyısında yaşayan bir **Yeşil Başlı Yaban Ördeği** vardı. Bu ördeğin adı Zümrüt idi.

Günlerden bir gün, güneş ormanın yemyeşil ağaçlarının arasından süzülüp altın rengi ışıklarını saçarken koca bir fil yavrusu büyük kulaklarını sallayarak göletin kenarında oynuyordu.

Bir zamanlar yemyeşil ağaçların göğe uzandığı, ırmakların berrakça aktığı, kuşların neşeyle şarkılar söylediği büyülü bir orman varmış. Bu ormanda herkesin sevdiği ama bir o kadar da ilginç bulduğu Büyük Pençe adında genç bir kaplan yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, kalabalık bir ormanın tam ortasında, yemyeşil ağaçların arasında pırıl pırıl bir göl varmış.

Bir zamanlar rengârenk çiçeklerin bir örtü gibi serildiği, kuşların nağmelerinin gökyüzüne yükseldiği, derelerin şırıl şırıl akan sularıyla adeta bir ninni söylediği büyülü bir orman varmış.

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, uzak diyarların birinde büyülü bir orman varmış. Gün ışığının ağaç yapraklarından süzüldüğü, rengârenk çiçeklerin mis kokular yaydığı bu ormanda neşeli mi neşeli, minicik bir serçe yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil tepelerin ortasında geniş ve bereketli bir çiftlik varmış. Bu çiftlikte güleç tavuklar, tembel koyunlar, neşeli keçiler ve çalışkan atlar yaşarmış.

Bir zamanlar uzak denizlerin ortasında, yemyeşil ağaçlarla kaplı, kuş cıvıltılarının hiç eksik olmadığı Saklı Yıldız Adası isminde büyüleyici bir ada vardı. Bu adada geceleri gökyüzü o kadar berrak olurdu ki yıldızlar parıl parıl parlardı.

Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil ağaçların göğe uzandığı, kuş cıvıltılarının yankılandığı büyüleyici bir orman varmış. Bu ormanda her hayvanın huzur içinde yaşadığı kocaman bir dünya saklıymış. Ormanın adı Güven Ormanı’ymış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak mı uzak, derin mi derin büyülü bir ormanda Kipir adında bir kerkentele yaşarmış. Parlak yeşil pulları, kocaman meraklı gözleri ve incecik kuyruğuyla oldukça hareketli bir hayvanmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarında birinde uçsuz bucaksız bir çöl varmış. Güneş gökyüzünde ateş gibi parlıyor, kumlar gündüz sıcaktan kavruluyor, gece ise buz gibi soğuyormuş.

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, kalabalık bir ormanda renkli bir gelincik yaşarmış. Sırtında turuncu benekleri, kuyruğunda ise parlak sarı çizgileri olan ormanın en sevimli hayvanlarından biriymiş.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarlarda, yüksek dağların ardında, yemyeşil ağaçların göğe uzandığı, masmavi derelerin berrak sularla aktığı büyülü bir orman varmış. Bu ormanda çeşit çeşit hayvan yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Yemyeşil ağaçların gökyüzüne uzandığı, pırıl pırıl bir nehrin kıvrıla kıvrıla aktığı büyülü bir orman varmış. Bu ormanda türlü türlü hayvanlar dostça yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, yemyeşil ormanların kalbinde gizemli ve büyülü bir yer varmış. Burada yaprakları zümrüt gibi parlayan dev ağaçlar gökyüzüne uzanır, şırıl şırıl akan dereler melodiler fısıldarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Masmavi gökyüzünün altındaki yemyeşil ormanda Tospik adında sevimli mi sevimli ama biraz da yavaş bir kaplumbağa yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak mı uzak, yeşil mi yeşil, içinde binbir çeşit canlının yaşadığı büyülü bir orman varmış. Bu ormanda altın rengi benekleri olan, uzun kirpikli, kocaman gözlü ve her zaman neşeyle zıplayan bir geyik yaşarmış.

Çok uzaklarda çiçeklerin rengârenk açtığı büyülü bir orman varmış. Bu orman o kadar canlıymış ki her köşesinden bir ses yükselirmiş: Kuşların cıvıltısı, yaprakların hışırtısı, nehirlerin şırıltısı.

Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçların göğe yükseldiği, çiçeklerin rengârenk açtığı ve kuşların cıvıldayarak şarkılar söylediği kocaman bir orman vardı. Bu ormanda her hayvan kendi işiyle meşguldü.

Bir varmış bir yokmuş… Yemyeşil dağların ardında, bulutların üstünde uçan sevimli bir kartal yaşarmış. Adı Altu’ymuş. Cesur ve güçlü kanatlarıyla gökyüzünü keşfedermiş. O kadar merhametliymiş ki ne zaman bir hayvan zorda kalsa hemen yardıma koşarmış.

Bir varmış bir yokmuş… Yemyeşil ağaçların ve rengârenk çiçeklerin olduğu uzak bir ormanda Leylo adında tatlı mı tatlı bir leylek yaşarmış. Uzun ve ince gagası, bembeyaz yumuşacık tüyleri ve parlak gözleri varmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzak diyarların birinde, pırıl pırıl parlayan, pulları altın gibi ışıldayan küçük bir balık yaşarmış. Adı Limon’muş. Denizin en derin yerinde, rengârenk mercanların arasında yüzmeyi çok severmiş.