Yazar: Nurtaç Abla

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, yemyeşil kırların arasında, cıvıl cıvıl kuş seslerinin yankılandığı, güneşin sarı ışıklarıyla aydınlanan bir çiftlikte Kıvırcık adında rengarenk tüyleriyle dikkat çeken sevimli bir horoz yaşarmış.

Bir zamanlar yemyeşil bir vadide yaşayan meraklı bir inek varmış. Adı Minna’ymış. Vadideki en sevimli ineklerden biriymiş ama aynı zamanda biraz inatçıymış. Kendi fikirlerine çok bağlıymış ve bu yüzden de başkalarının söylediklerini bazen hiç dinlemezmiş.

Bir zamanlar çölün derinliklerinde Kum adında genç bir deve yaşardı. Adını çöle rengine hayran olan annesi vermişti ona. Tüyleri de tıpkı çöl kumları gibi yumuşak ve parlak bir kahverengi tonundaydı.

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarların birinde Kiko adında küçük ve sevimli bir eşek yaşarmış. Tüyleri gri, gözleri ise kocaman ve parlakmış. Ancak Kiko kendini sürekli diğer hayvanlarla kıyaslarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil tepelerin uzandığı, derin vadilerin ve kocaman çiçek tarlalarının bulunduğu bir köyde, diğer koyunlardan farklı olduğunu düşünen bir küçük koyun yaşarmış. Bu küçük koyunun adı Pamuk imiş.

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ağaçlarla dolu bir ormanın derinliklerinde Koco adında genç bir karga yaşarmış. Ne zaman bir şey istese hemen olsun istermiş.

Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil, geniş çayırlarda mutlu bir şekilde yaşayan bir tavuk varmış. Bu tavuğun adı Lili’ymiş. Her zaman etrafındaki şeyleri farklı gözlerle görür, herkesin sıradan bulduğu olaylarda yeni fikirler keşfetmeyi çok severmiş.

Bir zamanlar yemyeşil ormanların ortasında sevimli Timi adnda bir tavşan yaşardı. Bembeyaz tüyleri, kocaman gözleri ve her zaman neşeli bir gülümsemesiyle herkesin sevgisini kazanmıştı. Ancak Timi’nin düşünmeden hareket etmek gibi bir alışkanlığı vardı!

Bir varmış, bir yokmuş… Uzaklardaki yemyeşil bir ormanda köpeklerin yaşadığı bir köy varmış. Bu köyde her türden köpek yaşarmış. Bunlardan birisi de köyün en cesur köpeklerinden biri olan Pati imiş.

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ormanların kenarında, küçük ve sımsıcak bir köyde yaşayan sevimli mi sevimli bir kedi varmış. Bu kedinin adı Minnoş’muş.

Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklarda, yemyeşil çayırlardan, kocaman ağaçlardan ve serin derelerden oluşan büyüleyici bir ormanda **Kora** adında küçük bir karınca yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Masmavi bir gölün kıyısında yaşayan cesur ve yardımsever bir ördek varmış. Bu ördeğin adı Dodo’ymuş. Parlak sarı tüyleri ve neşeli bakışlarıyla göldeki herkesin sevgilisiymiş.

Bir varmış, bir yokmuş, yemyeşil ağaçların göğe uzandığı, kuşların cıvıldaşarak uçtuğu, nehirlerin şırıl şırıl aktığı bir orman varmış. Bu ormanın en sevimli sakinlerinden biri de küçük bir sincapmış. Adı **Mini**’ymiş.

Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklardaki yeşil ormanların tam ortasında, pırıl pırıl bir gökyüzünün altında Koko adında küçük bir karga yaşarmış.

Bir varmış, bir yokmuş, uzak diyarlarda, koca ormanların hakimi olan güçlü ve cesur bir aslan yaşarmış. Ormanın en güçlü hayvanı olduğu için herkes ona saygı duyar ve onun yolundan çekilirmiş.

Bir zamanlar yeşil ve geniş yapraklarla kaplı bir gölün kenarındaki sevimli bir köyde yaşayan bir kurbağa vardı. Bu küçük kurbağanın adı Kibo’ydu.

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarların birinde, koca bir ormanın kıyısında yaşayan Kıvırcık adında sevimli mi sevimli bir köpek varmış. Minik burnu ve kıvırcık kürküyle herkesin dikkatini çeken neşeli bir köpekmiş.

Bir zamanlar gökkuşağının ötesindeki büyülü bir ormanda, Gökkuşağı Vadisi adında harika bir yer vardı ve burada her türlü fantastik yaratık yaşardı: Konuşan ağaçlar, dans eden kelebekler ve en önemlisi, Luna adında beyaz kanatlı bir unicorn.

Yemyeşil bir ormanın ortasında, kocaman bir gölün kenarında yaşayan Kıvrık adında tatlı mı tatlı bir kaz varmış. Kıvrık ince uzun boynu ve kocaman beyaz kanatlarıyla herkesin sevdiği neşeli ve meraklı bir kazmış.

Bir zamanlar uzak diyarların birinde rüzgarın şarkı söyleyerek estiği, kuşların dans ettiği ve bulutların yumuşacık pamuk tarlaları gibi gökyüzünü süslediği büyülü bir yer vardı. Bu diyarın sakinlerinden en ünlüsü ise hiç kuşkusuz Kaptan Pofuduk idi.

Bir zamanlar yemyeşil vadilerin uzandığı ormanların derinlerinde büyük bir çiftlikte yaşayan Doru adında bir at varmış. Doru güçlü bacakları, parlak kahverengi kürkü ve upuzun yelesiyle çiftlikteki en hızlı atmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Uzaklardaki yemyeşil ormanların arasında, kocaman bambu ağaçlarının gölgesinde yaşayan tatlı bir panda varmış. Bu pandanın adı Pomi’ymiş.

Bu masal zorbalığın sadece başkalarına zarar vermediğini aynı zamanda zorba olan kişilerin de yalnız ve mutsuz hissetmelerine neden olduğunu anlatıyor. Aynı zamanda cesaretin, sabrın ve dayanışmanın ne kadar önemli olduğunu öğretiyor.

Bir zamanlar küçük bir kasabada Ceren adında bir kız yaşarmış. Oyun oynamayı çok sever ama bazen arkadaşlarının konuşmalarını pek dinlemezmiş. Her zaman kendi hikayelerini anlatır arkadaşlarının söylediklerine dikkat etmezmiş.