Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın kenarında Elif adında minik bir kız yaşarmış. Elif yedi yaşında, cesur, sevgi dolu ve meraklı bir kızmış. Gözleri boncuk gibi parlarmış ve her gün doğaya, arkadaşlarına ve yaşadığı dünyaya karşı büyük bir sevgiyle dolu uyanırmış.
Elif’in yaşadığı ormanın yakınlarında birçok hayvan da yaşarmış. Bu hayvanlar Elif’in arkadaşlarıymış: Minik sincap Şipşak, akıllı baykuş Mavi, neşeli geyik Pırpır ve kocaman kalpli tavşan Tırmık. Ormandaki hayvanlar her gün oyun oynar, sohbet eder ve çok iyi vakit geçirirlermiş. Ancak bir gün ormanda huzursuz bir hava esmiş.
Bu huzursuzluğun sebebi ise Zorba adındaki başka bir tavşanmış. Zorba büyük, kocaman dişleri olan ve her zaman etrafındakileri korkutmaya çalışan bir tavşanmış. Kendisinin güçlü olduğunu düşünür, diğer hayvanlara kaba davranır, hatta bazen onlara oyunlarını bile oynatmazmış.
Bir gün Elif ormana gidip arkadaşlarıyla oynamak istemiş. Neşeyle oyunlar oynarken Zorba gelmiş ve yüksek sesle bağırmış:
“Bu oyun sizin değil! Burası benim alanım, hadi çabuk çekilin buradan!”
Elif’in arkadaşları Zorba’dan korktukları için hemen kenara çekilmişler. O gün hiçbir hayvan gönül rahatlığıyla oyun oynayamamış. Tüm arkadaşları Zorba’nın zorbalığından şikayet etmiş ama hiçbirisi ona karşı duracak kadar cesaretli hissetmemiş. Elif ise bu duruma çok üzülmüş. Zorbalığın yanlış olduğunu biliyormuş ve arkadaşlarının üzülmesine hiç dayanamazmış.
O gece Elif yatağına uzandığında tavana bakmış ve bir plan yapmaya karar vermiş. “Zorba’ya karşı tek başıma değil hep birlikte karşı durursak belki de o da zorbalığın kötü olduğunu anlar ve değişir!” diye düşünmüş. Sabah olunca bu planı arkadaşlarına anlatmaya karar vermiş.
Ertesi gün güneş doğar doğmaz Şipşak, Mavi, Pırpır ve Tırmık’ı bir araya toplamış. “Arkadaşlar, Zorba’nın bizi korkutmasına izin veremeyiz,” demiş. “Eğer hepimiz birlikte ona zorbalığa karşı durmamız gerektiğini anlatırsak belki de o da değişir.”
Arkadaşları başta biraz çekinmişler ama Elif’in cesur sözlerinden cesaret almışlar. Birlikte bir plan yapmaya karar vermişler.
O gün oyun oynarken Zorba yine gelmiş ve bağırmaya başlamış:
“Hey! Yine oyun oynuyorsunuz, ha? Çekilin bakalım!”
Ama bu kez Elif ve arkadaşları korkmamışlar. Elif öne çıkarak sakin ama kararlı bir sesle konuşmuş:
“Zorba, biz hep birlikte oyun oynamayı seviyoruz. Senin kimseyi korkutmana gerek yok. Seninle de oynamak isteriz ama eğer bizi korkutursan kimse oyun oynamak istemez. Bu şekilde davranman hiç hoş değil. Bizimle arkadaş olabilirsin ama buna devam edersen oyun oynayamayız.”
Zorba ilk defa birinin ona böyle cesurca karşı geldiğini görmüş. Bir an şaşırmış, sonra kendisini savunmak istemiş:
“Ben sadece güçlü olduğumu göstermek istiyorum.” demiş. “Böyle davranmazsam kimse beni fark etmiyor.”
O sırada baykuş Mavi araya girmiş ve bilgece konuşmuş:
“Zorba, gerçek güç başkalarına iyi davranmakta saklıdır. Eğer hepimiz birlikte olursak daha mutlu oluruz. Zorbalık yapmak seni güçlü yapmaz aksine seni yalnız bırakır.“
Zorba bu sözleri duyunca düşünmeye başlamış. Aslında gerçekten yalnız olduğunu fark etmiş. Kimse onunla oyun oynamak istemiyormuş çünkü sürekli zorbalık yapıyormuş. Üzülmüş ve arkadaşlarına bakmış:
“Üzgünüm,” demiş, başını öne eğerek. “Kendimi yalnız hissettiğim için böyle davranıyordum. Sadece güçlü olmak istediğimi düşünüyordum ama sizin gibi arkadaşları kaybetmek istemiyorum.”
Elif gülümsemiş ve Zorba’ya elini uzatmış:
“Biz senin arkadaşın olabiliriz Zorba ama zorbalık yapmadan. Hepimiz birlikte oynayabiliriz!”
O günden sonra Zorba, Elif ve diğer hayvanlar birlikte çok güzel vakit geçirmişler. Zorba da zamanla daha nazik ve arkadaş canlısı bir tavşan olmuş. Artık oyun oynarken herkese eşit davranır, kimseyi korkutmazmış. Zorbalığın sadece arkadaşlarını kaybetmesine neden olduğunu öğrenmiş ve Elif’in cesareti sayesinde zorbalığın karşısında durmanın ve arkadaşlarıyla uyum içinde yaşamanın ne kadar güzel olduğunu fark etmiş.
Elif’in cesareti ve arkadaşlarına duyduğu sevgi sayesinde ormanda herkes daha mutluymuş. Artık kimse kimseden korkmuyor ve hep birlikte vakit geçiriyorlarmış.
Öneri: Bu masala benzer masal okumak için 4 Yaş Masalları ve 5 Yaş Masalları sayfalarımızı inceleyebilirsiniz.
