Bir zamanlar, yemyeşil ormanların derinliklerinde, Titi adında kurnaz ve açgözlü bir tilki yaşardı. Bu tilki her zaman daha fazla yemek peşinde koşar, karnını doyurmak için türlü hilelere başvururdu. Günlerden bir gün, sıcak bir yaz öğleden sonrasında, Titi ormanın içinde geziniyordu. Karnı zil çalıyor ve gözleri bir yiyecek arıyordu.
O sırada bir bağın yanından geçerken, dalları olgun ve sulu üzümlerle dolu bir asma gördü. Üzümler mor ve parlak bir şekilde dallarda asılıydı. Sanki tilkiye “Gel, beni ye!” der gibi çağırıyordu. Tilki üzümleri görünce ağzı sulandı, midesi guruldamaya başladı.
Titi hemen üzümleri koparmak için zıplamaya karar verdi. Arka ayaklarının üzerine kalktı, tüm gücüyle sıçradı ama üzümler çok yüksekteydi. Tilki, “Belki biraz daha yukarı zıplarsam…” diye düşündü ve tekrar zıpladı. Ancak bu kez de üzümlere ulaşamadı. Tilkinin sabrı tükeniyordu, ama açlığı da aynı derecede artıyordu.
Her seferinde daha da hırsla zıpladı fakat her denemesi başarısızlıkla sonuçlanıdı. Zıplarken bir yandan da kendi kendine söyleniyordu: “Bu kadar lezzetli görünen üzümleri nasıl kaçırırım! Üstelik ben ormanın en zeki tilkisiyim, üzümleri almam şart!”
Ama üzümler hala tilkinin erişemeyeceği kadar yüksekteydi. Tilki en sonunda bir ağacın altına oturup dinlenmeye karar verdi. Otururken kendi kendine mırıldandı: “Bu üzümler zaten ekşi olmalı. Bu kadar yüksekte olmasının başka bir açıklaması olamaz. Zaten ekşi üzümleri yemek istemem!” Titi bu düşünceyle kendini avuturken, tam o sırada bağın sahibi yaşlı bir adam yanına yaklaştı. Adam tilkiyi gördü ve gülümseyerek, “Tilki kardeş, bu üzümler sadece sabırlı olanlara tatlı gelir. Belki biraz daha bekleseydin, üzümler kendiliğinden düşerdi,” dedi.
Tilki, adamın söylediklerini duyunca hem şaşırdı hem de utanarak başını öne eğdi. Gerçekten de o sabırsızlığı yüzünden belki de biraz daha beklese, en tatlı üzümleri yiyebilecekti. Bu beklenmedik nasihati duyduktan sonra, üzümlerden vazgeçip ormanın derinliklerine doğru sessizce yürümeye başladı. Ama tilki bir daha asla aceleci davranmamayı ve sabırlı olmayı öğrendi.
Masal bu ya, belki de tilki bir gün yine o asmaya döner, ama bu kez sabırla bekler ve gerçekten en tatlı üzümleri yiyerek kendini ödüllendirir.
Tavsiye: Bu masala benzer masal okumak için Hayvan Masalları ve Kısa Masallar sayfalarımızı inceleyebilirsiniz.
