Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklarda, yemyeşil ağaçlarla kaplı bir ormanda pek çok sevimli hayvan yaşarmış. Bu ormanın içinde, en küçük ama en neşeli hayvanlardan biri olan tavşan Pofuduk varmış. Pofuduk’un bembeyaz, yumuşacık tüyleri ve sevimli küçük bir kuyruğu varmış. En çok sevdiği şey ise zıp zıp zıplamak ve ormanda arkadaşlarıyla oyunlar oynamakmış.
Bir sabah Pofuduk uyandığında penceresinden dışarı bakmış ve güneşin parlak ışıklarının ormana yayıldığını görmüş. “Bugün çok güzel bir gün! Hemen arkadaşlarımla oynamalıyım.” diye sevinçle düşünmüş. Yuvasından dışarı fırlamış ve hoplaya zıplaya ormanda koşmaya başlamış.
Pofuduk ilk olarak en yakın arkadaşı Fifi ile karşılaşmış. Fifi kocaman kulakları ve uzun hortumuyla çok nazik bir filmiş. “Merhaba Fifi!” demiş Pofuduk neşeyle. “Bugün oyun oynamaya ne dersin?”
Fifi hortumunu sallayarak gülümsemiş. “Tabii ki, Pofuduk! Ne oynayalım?”
Tam o sırada yanlarına rengârenk kanatlarıyla uçan minik kelebek Renkli gelmiş. Renkli’nin kanatları o kadar güzelmiş ki mor, sarı, mavi ve pembe tonlarıyla adeta gökkuşağı gibi parlıyormuş.
“Ben de katılabilir miyim?” diye sormuş Renkli, nazikçe süzülerek.
“Peki ya ben?” demiş bir başka ses. Bu da yuvarlanarak gelen küçük kirpi Diken‘miş. Diken’in sırtında minik dikenleri olsa da kalbi o kadar yumuşakmış ki herkes onu çok severmiş.
“Tabii ki hep birlikte oynayalım!” demiş Pofuduk, heyecanla zıplayarak. Böylece dört arkadaş neşeyle ormanda oyunlar oynamaya başlamışlar.
İlk oyunları “Saklambaç” olmuş. Renkli kanatlarını çırparak en yüksek ağacın arkasına saklanmış, Pofuduk çalıların arasında kıpır kıpır saklanmış, Fifi ise kocaman gövdesiyle ağaçların arasında saklanmak için elinden geleni yapmış. Diken de yerdeki yaprakların arasında yuvarlanıp saklanmış. Pofuduk onları bir bir bulmuş ve herkes kahkahalarla gülmüş.
Sonra sıra kovalamaca oynamaya gelmiş. Pofuduk hızla zıplayarak kaçarken, Fifi hortumuyla su fışkırtmış, Renkli ise havada döne döne uçmuş. Diken ise yuvarlanarak hızla onları kovalamaya çalışmış. O kadar eğlenmişler ki zamanın nasıl geçtiğini anlamamışlar.
Güneş batmaya başladığında dört arkadaş çok yorulmuş. “Artık dinlenme zamanı,” demiş Fifi. “Bugün çok güzel bir gündü.”
Pofuduk, Fifi, Renkli ve Diken hep birlikte bir ağacın gölgesine oturmuşlar ve gökyüzünün yavaş yavaş kızardığını izlemişler. “Ne güzel bir gündü,” demiş Pofuduk. “İyi ki böyle harika arkadaşlarım var.”
Hepsi birbirine gülümsemiş ve gökyüzündeki ilk yıldızlar parlamaya başlamış. Hayvanlar yavaş yavaş yuvalarına dönerken, Pofuduk da kendi yuvasına gidip yumuşacık yatağına uzanmış. O gece hepsi rüyalarında yine ormanda oynadıkları oyunları görmüşler.
Rüzgâr hafifçe ağaçların yapraklarını sallarken, Pofuduk mışıl mışıl uyumuş. Ve yıldızlar ormanda parlamaya devam etmiş, hayvanlar huzurla uykuya dalmışlar.
İyi geceler, minik yavrum! 🌙🐇🦋🦔
Tavsiye: Bu masala benzer masal okumak için Bebek Masalları ve Uyku Masalları sayfalarımızı inceleyebilirsiniz.
