Bir zamanlar yemyeşil bir vadide yaşayan neşeli bir kırlangıç ailesi vardı. Bu ailenin en küçük üyesi minik ve meraklı Kigi idi. Uçmayı yeni öğrenen ve rengârenk tüyleriyle herkesin dikkatini çeken ama bir o kadar da dağınık bir kırlangıçtı.
Yuvasındaki oyuncak tüylerini, küçük taş koleksiyonunu ve yemiş artıklarını oraya buraya atar, toplamakla hiç uğraşmazdı. Anne ve babası “Kigi, yavrum, yuvamız düzenli olmalı. Yoksa bir gün ihtiyaç duyduğun şeyi bulamayabilirsin.” dediklerinde “Ama şimdi oyun oynuyorum!” diye cevap verirdi.
Bir gün anne ve babası ona yeni bir sorumluluk verdi. “Kigi bugün vadiyi keşfet ve akşam yemeği için biraz böcek bul.” dediler. Kigi çok heyecanlandı. İlk defa kendi başına bir görev almıştı.
Vadideki Keşif
Minik kanatlarını açıp vadinin üzerinde süzüldü. Rüzgâr tatlı tatlı eserken çiçeklerin kokusu etrafa yayılıyordu. Bir ağacın dalında oturan yaşlı bir baykuşla karşılaştı.
“Merhaba Kigi” dedi baykuş. “Ne arıyorsun böyle kanat çırparak?”
“Akşam yemeği için böcek topluyorum.” diye cevapladı Kigi.
Baykuş gülümseyerek “Peki topladıklarını nereye koyuyorsun?” diye sordu.
Kigi bir an durakladı. Çantasını yuvasında bırakmıştı! “Ah, eve geri dönüp çantamı alayım.” diye düşündü ve hızla yuvasına döndü. Ancak yuvasına geldiğinde çantasını hiçbir yerde bulamadı. Oyuncak tüylerin arasında mı yoksa taşların altında mıydı? Her şey öyle dağınıktı ki çantasını ararken tüm gün geçti.
Akşam olduğunda anne ve babası döndü ve Kigi’yi eli boş buldu. “Kigi, ne oldu?” diye sordular.
Kigi mahcup bir şekilde “Çantamı bulamadım. Yuvamız çok dağınık!” dedi.
Arı Vız Vız
O gece Kigi annesiyle konuşurken annesi ona bir hikâye anlattı: “Bir zamanlar bir arı vardı, adı Vız Vız‘dı. Çok çalışkan bir arıydı ama kovanını hep dağınık bırakırdı. Bir gün nektar toplamak için dışarı çıktığında yağmur yağdı ve kovanına sığındı. Ancak dağınıklık yüzünden kovanına su doldu ve nektarları ıslanıp bozuldu.”
“Peki sonra ne olmuş?” diye sordu Kigi.
“Vız Vız kovanını düzenli tutmanın ne kadar önemli olduğunu anlamış ve o günden sonra çok daha dikkatli olmuş.” dedi annesi.
Kigi bu hikâyeden etkilenmişti. “Ben de düzenli olacağım!” diye söz verdi.
Büyük Fırtına
Ertesi gün Kigi yuvayı toplamaya karar verdi. Oyuncak tüylerini bir kutuya koydu, taş koleksiyonunu bir köşeye düzenledi, yemek artıklarını dışarı taşıdı. Yuva pırıl pırıl olmuştu!
Tam o sırada gökyüzü kararmaya başladı. Büyük bir fırtına yaklaşıyordu. Rüzgar kuvvetlenip ağaç dallarını sallarken Kigi düzenli yuvasına çekildi. Fırtına Kigi’nin eşyalarını sağa sola savuramadı çünkü her şey yerli yerindeydi.
Fırtına dindiğinde vadide birçok kuş yuvası zarar görmüş ve eşyalar kaybolmuştu. Ama Kigi’nin yuvası sağlam ve düzenli olduğu için hiçbir zarar görmemişti.
Kigi düzenli olmanın yalnızca eşyalarını bulmayı kolaylaştırmadığını aynı zamanda güvenlik ve huzur sağladığını anladı. O günden sonra vadideki tüm arkadaşlarına yuvasını düzenli tutmanın ne kadar önemli olduğunu anlatmaya başladı.
Öneri: Bu masala benzer masal okumak için Hayvan Masalları sayfamızı inceleyebilirsiniz. Eğer en güzel masalları sesli ve animasyonlu olarak izlemek istiyorsanız YouTube Kanalımızı ziyaret edebilirsiniz.
