Bir zamanlar Orman Krallığı’nın derinliklerinde, Güneş adında genç bir aslan yaşardı. Parlak altın rengi kürkü ve minik ama güçlü pençeleriyle herkesin dikkatini çekerdi. Ancak Güneş karşılaştığı zorluklardan hemen korkar ve ne yapacağını bilemezdi.
Eğitici Masallar
Eğitici masallar oku ve dinle
Eğitici masallar ile dolu bu bölüm çocukların hem eğlenip hem de yeni şeyler öğrenebileceği büyülü bir dünyaya kapı açıyor. 2-8 yaş eğitici masallar ile çocukların eğitim süreci daha neşeli geçiyor. Bu masallar çocukların zihinlerini meşgul ederken aynı zamanda onların gelişimlerine de katkı sağlayacak şekilde kalem alındı.
Zeka geliştirici masallar oku
Çocukların zihinsel ve duygusal gelişimlerine önemli katkılarda bulunan zeka geliştirici eğitici masallar ile değerler eğitimi, doğa sevgisi, arkadaşlık, sorumluluk ve empati gibi temel kavramlar işlenerek çocukların sosyal becerileri geliştiriliyor. Eğlenceli karakterler ve sürükleyici olay örgüleriyle dolu bu hikayeler çocukların hayal gücünü beslerken hayata dair önemli bilgileri fark ettirmeden öğretme görevi üstleniyor.
Eğitici masallar dinle
Eğitici masal kategorisinde yer alan hikayeler çocukların her anında onlara eşlik edebilecek şekilde tasarlandı. Uykuya hazırlanırken ya da günün herhangi bir anında dinlenebilecek eğitici uyku masalları onların sakinleşmesine ve rahatlamasına yardımcı oluyor. Eğitici uyku masalları ile çocuklar hem keyifli vakit geçirecek hem de farkında olmadan hayatın en önemli derslerini öğrenmiş olacak.
Bir zamanlar berrak bir gölün derinliklerinde rengârenk pullarıyla dikkat çeken bir balık yaşardı. Adı Mimo idi. Göldeki diğer balıklardan çok farklıydı. Çok meraklı ve cesur bir balıktı ama bazen merakı onu tehlikeli durumlara sokabiliyordu.
Bir zamanlar yemyeşil kırların içinde saklanan bir çiftlikte birçok hayvan bir arada mutlu bir hayat sürüyordu. Çiftlikte kimler yoktu ki? Gururlu Horoz Kıvırcık, konuşkan Tavuk Lili, her zaman şakacı Ördek Minik, sakin İnek Mina ve diğerleri.
Bir zamanlar yemyeşil otlakların, gürül gürül akan derelerin ve renkli çiçeklerle dolu yamaçların arasında mutlu bir keçi sürüsü yaşardı. Bu sürünün en sevimli ama bir o kadar da huysuz oğlağı Keçi Kiki’ydi.
Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın derinliklerinde yaşayan minik bir ateşböceği vardı. Adı Aris’ti. Sadece geceleri ışıldayan parlak kanatlarıyla değil bitmek bilmeyen sorularıyla da tanınırdı.
Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın tam ortasında, kökleri toprağın derinliklerine yayılan devasa bir çınar ağacı vardı. Bu ağacın altında küçük bir yuva içinde mutlu bir fare ailesi yaşıyordu.
Bir zamanlar yemyeşil ormanlarla çevrili bir köyde Rüzgar adında bir çocuk yaşardı. Adının anlamını taşır gibi hep hareketli, enerjik ve meraklı bir çocuktu.
Bir varmış, bir yokmuş… Uzak, çok uzak diyarlarda yemyeşil ağaçların göğe yükseldiği, kuş cıvıltılarının melodiler oluşturduğu büyüleyici bir ormanda mutlu bir ayı ailesi yaşarmış.
Bir zamanlar yeşilliklerle kaplı geniş bir vadide, Alacatepe Köyü adında küçük ama huzurlu bir köy vardı. Bu köy bereketli meraları ve dağların eteğinde otlayan koyun sürüleriyle ünlüydü.
Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın derinliklerinde Çıtır adında şen şakrak bir çekirge yaşardı. Ormanın en neşeli canlılarından biriydi.
Bir zamanlar çiçeklerle bezeli geniş çayırların arasında yer alan büyük bir arı kovanı vardı. Bu kovan ormandaki en düzenli ve en çalışkan arı topluluğuna ev sahipliği yapıyordu.
Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde, yemyeşil ormanların, masmavi gökyüzünün altında Arda adında bir çocuk yaşarmış. Oldukça meraklı, hayal gücü geniş bir çocukmuş ama bazen kendini mutsuz, sinirli ya da korkmuş hissedermiş.
Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklarda, güneşin altın ışıklarıyla parladığı, rüzgârın yapraklarla şarkı söylediği bir orman varmış. Ormanda yaşayan canlılardan biri de Pırpır adında minik ve cıvıl cıvıl bir kelebekmiş.
Bir varmış, bir yokmuş. Yemyeşil bir vadide neşe dolu hayvanların yaşadığı bir çiftlikte, Sarı isminde herkesin tanıdığı minik bir civciv yaşarmış. Meraklı ve cesur bir civcivmiş ama bazen biraz aceleci de olabiliyormuş.
Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, yemyeşil kırların arasında, cıvıl cıvıl kuş seslerinin yankılandığı, güneşin sarı ışıklarıyla aydınlanan bir çiftlikte Kıvırcık adında rengarenk tüyleriyle dikkat çeken sevimli bir horoz yaşarmış.
Bir zamanlar yemyeşil bir vadide yaşayan meraklı bir inek varmış. Adı Minna’ymış. Vadideki en sevimli ineklerden biriymiş ama aynı zamanda biraz inatçıymış. Kendi fikirlerine çok bağlıymış ve bu yüzden de başkalarının söylediklerini bazen hiç dinlemezmiş.
Bir zamanlar çölün derinliklerinde Kum adında genç bir deve yaşardı. Adını çöle rengine hayran olan annesi vermişti ona. Tüyleri de tıpkı çöl kumları gibi yumuşak ve parlak bir kahverengi tonundaydı.
Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil tepelerin uzandığı, derin vadilerin ve kocaman çiçek tarlalarının bulunduğu bir köyde, diğer koyunlardan farklı olduğunu düşünen bir küçük koyun yaşarmış. Bu küçük koyunun adı Pamuk imiş.
Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil, geniş çayırlarda mutlu bir şekilde yaşayan bir tavuk varmış. Bu tavuğun adı Lili’ymiş. Her zaman etrafındaki şeyleri farklı gözlerle görür, herkesin sıradan bulduğu olaylarda yeni fikirler keşfetmeyi çok severmiş.
Bir zamanlar yemyeşil ormanların ortasında sevimli Timi adnda bir tavşan yaşardı. Bembeyaz tüyleri, kocaman gözleri ve her zaman neşeli bir gülümsemesiyle herkesin sevgisini kazanmıştı. Ancak Timi’nin düşünmeden hareket etmek gibi bir alışkanlığı vardı!
Bir varmış, bir yokmuş… Uzaklardaki yemyeşil bir ormanda köpeklerin yaşadığı bir köy varmış. Bu köyde her türden köpek yaşarmış. Bunlardan birisi de köyün en cesur köpeklerinden biri olan Pati imiş.
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, yemyeşil ormanların kenarında, küçük ve sımsıcak bir köyde yaşayan sevimli mi sevimli bir kedi varmış. Bu kedinin adı Minnoş’muş.
Bir varmış, bir yokmuş. Uzaklarda, yemyeşil çayırlardan, kocaman ağaçlardan ve serin derelerden oluşan büyüleyici bir ormanda **Kora** adında küçük bir karınca yaşarmış.
Bir varmış, bir yokmuş… Masmavi bir gölün kıyısında yaşayan cesur ve yardımsever bir ördek varmış. Bu ördeğin adı Dodo’ymuş. Parlak sarı tüyleri ve neşeli bakışlarıyla göldeki herkesin sevgilisiymiş.