Masal Oku
Ormanın sakin ve huzurlu köşelerinden birinde, günlerini yavaşça ve dikkatlice geçiren bir kaplumbağa yaşardı. Adı Timi‘ydi. Timi, doğası gereği her işini ağırdan alır, acele etmezdi. Annesi ona hep,“Yavaş git, dikkatli ol, acele işe şeytan karışır,” derdi. Ama Timi son zamanlarda biraz daha hızlı olmak istiyordu. Arkadaşları gibi koşmak, oyunlara katılmak, her şeyi çabucak halletmek istiyordu. “Ben de hızlı olmalıyım,” diye düşündü bir gün.
Bir sabah Timi uyanır uyanmaz kararını verdi. Bugün her şeyi hızlıca yapacaktı. Yavaş hareket etmekten bıkmıştı artık. Hemen kalktı, kabuğunu temizlemeden ormandaki arkadaşlarının yanına gitmek için yola koyuldu. Genellikle her adımını dikkatlice atan Timi, bu sefer hiç düşünmeden, hızlıca ilerliyordu.
Yolda giderken birden ayağına bir taş takıldı ve yere yuvarlandı. Canı çok yanmıştı ama hemen ayağa kalktı ve koşmaya devam etti. “Önemli değil, biraz acısa da, hızlı olmalıyım,” diye düşündü. Fakat bu acelecilik yüzünden yolun kenarındaki dikenli çalıları fark edemedi. Bir an sonra dikenler Timi’nin kabuğuna takıldı ve kabuğunu çizdi. “Ah, keşke daha dikkatli olsaydım,” diye iç geçirdi ama yine de durmadı.
Ormanın içinde ilerlerken Timi’nin karşısına kocaman bir çukur çıktı. Normalde dikkatlice etrafına bakarak ilerleyen Timi bu sefer fark etmedi ve çukurun kenarına geldiğinde birden bire durdu. Tam çukura düşmek üzereyken son anda kenara çekildi. Korkudan kalbi hızlıca çarpıyordu. “Biraz daha dikkatli olmalıydım,” diye düşündü ama kendini toparlayıp yoluna devam etti.
Sonunda arkadaşlarının olduğu nehir kıyısına vardı. Tavşan Mino, Sincap Lili ve Kuş Piri orada oyun oynuyorlardı. Timi’yi görünce sevinçle ona seslendiler. “Timi! Hadi gel bizimle oyna!” dediler. Timi hemen oyunlarına katılmak için hızla ilerledi. Ancak o kadar acele ediyordu ki ayağını yanlış bir taşa basarak nehre düştü. Nehirde su çok derindi ve akıntı kuvvetliydi. Kendini bir anda suyun içinde buldu.
Timi çırpınırken nehrin akıntısı onu sürüklemeye başladı. Arkadaşları panik içinde bağırarak nehrin kenarından ona uzanmaya çalıştılar ama su o kadar güçlüydü ki Timi’yi bir türlü yakalayamadılar. Tam bu sırada ormanın en bilge hayvanı olan yaşlı kurt Bay Kurt, Timi’yi gördü ve hemen harekete geçti. Suyun içine girdi ve pençeleriyle Timi’nin kabuğundan tutarak onu suyun dışına çıkardı.
Timi kıyıya çıkar çıkmaz derin bir nefes aldı. Kalbi hala korkudan hızlı hızlı atıyordu. Bay Kurt, Timi’ye bakarak hafifçe gülümsedi. “Yavaş gitmek her zaman kötü değildir, Timi. Dikkatli olmak hayatını kurtarabilir,” dedi. Timi başını öne eğdi. “Haklısınız Bay Kurt, acele ederek sadece kendimi tehlikeye attım. Artık daha dikkatli olacağım.”
O günden sonra Timi her işini tekrar yavaş ve dikkatli yapmaya başladı. Yine her sabah kalktığında kabuğunu temizliyor, yavaş yavaş ormanda dolaşıyor ve arkadaşlarıyla dikkatlice oyun oynuyordu. Ama bu sefer hızlı olmak yerine, her adımını düşünerek atmanın değerini anlamıştı.
Tavsiye: Benzer masal okumak için Hayvan Masalları sayfamızı inceleyebilir veya masal izlemek için YouTube Kanalımızı ziyaret edebilirsiniz.
