Bir varmış, bir yokmuş… Ormanın derinliklerinde, neşeli hayvanların bir arada yaşadığı huzurlu bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirine yardım eder, oyunlar oynar ve güzel vakit geçirirmiş. Ancak bazen her köyde olduğu gibi küçük tartışmalar ve anlaşmazlıklar da yaşanırmış.
Tilton ormandaki en hızlı ve zeki hayvanlardan biriymiş. Fakat bazen kendi çıkarlarını ön planda tutarak başkalarının hakkını yermiş. Bir gün köy meydanında büyük bir oyun düzenleneceği duyurulmuş: Altın Elma Yarışı! Bu oyunda kazanan büyülü bir altın elma ile ödüllendirilecekmiş. Altın elmanın sahibine sonsuz mutluluk ve huzur getirdiği söylenirmiş.
Tilton yarışta kesinlikle birinci gelmek istiyormuş. Ancak yarışın kuralları çok netmiş: Yarışmacılar sadece kendi çabalarıyla altın elmayı bulmalıymış ve başkalarına zarar vermemelilermiş. Tilton kuralları öğrenir öğrenmez “Kendi zekamı kullanıp küçük bir hile yaparsam kimse anlamaz!” diye düşünmüş.
Yarış Başlıyor
Yarış günü köyün dört bir yanından hayvanlar toplanmış. Tilton da tavşan Mini, ayı Bobo ve sincap Zıpzıp gibi yarışa katılan birçok hayvanla birlikte start çizgisindeymiş. Yarış başladığında herkes kendi yoluna gitmiş. Tavşan Mini hızla koşmuş, ayı Bobo güçlü ayaklarıyla engelleri aşmış, sincap Zıpzıp ise ağaçlara tırmanarak elmayı aramaya başlamış.
Tilton yarışırken bir an durmuş ve etrafına bakmış. Bir plan yaparak Tavşan Mini’nin yoluna gizlice bir taş koymuş. Mini, taşı fark edememiş ve ayağı takılarak yere düşmüş. Tilton “Bu elmayı ilk bulan kesinlikle ben olacağım!” diyerek hızla yoluna devam etmiş.
Tilton ilerlerken aniden tuhaf bir şey hissetmiş. Kalbinin derinliklerinden bir ses ona şöyle diyormuş: “Adalet herkesin hakkını korumaktır Tilton. Kendi mutluluğun için başkalarına zarar vermemelisin.” Tilton önce bu sesi önemsememiş. Ancak yarışın ilerleyen saatlerinde sincap Zıpzıp’ın bir dala sıkıştığını, ayı Bobo’nun bir çukura düştüğünü ve tavşan Mini‘nin hâlâ dizindeki yarayı sardığını görünce içindeki ses daha da yükselmiş.
Tilton’un Büyük Kararı
Tilton kendi kendine sormuş: “Bu yarışın sonunda kazansam bile bu doğru bir zafer olacak mı?” Bir an durup düşünmüş. Tavşan Mini’nin yanına giderek ona yardım etmiş. “Mini, üzgünüm. Senin düşmene sebep olan taşı ben koymuştum!” demiş. Tavşan Mini şaşırmış ama Tilton’un dürüstlüğüne sevinmiş. Tilton daha sonra sincap Zıpzıp’ı kurtarmış ve ayı Bobo‘yu çukurdan çıkarmış.
Yarışın sonuna gelindiğinde yarışmayı kazanamamış ama ormandaki herkesin kalbini kazanmış. Köy halkı Tilton’un değişimini ve adaletli davranışını o kadar takdir etmiş ki altın elmayı ona vermişler. Tilton bu kez gerçekten hak ederek kazandığını hissetmiş ve çok mutlu olmuş.
Tilton o günden sonra adaletli davranmanın sadece başkalarına değil insanın kendisine de huzur getirdiğini öğrenmiş. Köyde artık herkes Tilton’u daha çok sever ve ona güvenir olmuş.
Masal burada bitmiş, ama Tilton’un adaletle ilgili maceraları köyde dilden dile anlatılmaya devam etmiş.
Öneri: Bu masala benzer masal okumak için 4 Yaş Masalları ve 5 Yaş Masalları sayfalarımızı inceleyebilirsiniz.
