Bir sonbahar akşamıydı. Rüzgâr hafifçe ağaçların sararmış yapraklarını savuruyor, yapraklar adeta dans ederek yere düşüyordu. Küçük bir kasabanın kenarındaki ormanda yaşayan tilki Karamel, yuvasının önünde oturmuş sonbaharın getirdiği huzuru izliyordu. Orman sarı, turuncu ve kahverenginin binbir tonuyla dolmuştu. Gökyüzü kızıllara bürünmüştü ve gün batımı ormana yumuşak bir ışık saçıyordu.
Karamel her mevsimi olduğu gibi bu mevsimi de çok seviyordu. Sonbahar sessizce doğanın uykuya hazırlandığı bir zaman gibiydi. Kuşlar göç yolculuklarına çıkmış, ağaçlar yapraklarını dökmeye başlamıştı. Orman her zamankinden daha sakin ve huzurlu bir hale bürünmüştü.
O akşam Karamel yakın arkadaşı sincap Fındık‘ı ziyarete gitmeye karar verdi. Fındık dev bir kestane ağacının kovuğunda yaşıyordu ve her zaman kış için yiyecek depolamakla meşguldü. “Acaba bu akşam ne yapıyor?” diye düşündü Karamel, ormanın içlerine doğru ilerlerken.
Fındık’ın yuvasına vardığında içeriden mutlu bir kahkaha sesi duydu. Kapıyı çaldı ve Fındık neşeyle kapıyı açtı. “Hoş geldin Karamel! Gel içeri, yeni topladığım kestaneleri kavuruyorum. Hava soğumaya başlamadan önce biraz sohbet edelim.” dedi Fındık.
İçeri girdiklerinde Karamel sıcacık bir ortamla karşılaştı. Kestanelerin kokusu bütün odayı sarmıştı. Fındık, koca bir tabak kestane ve sıcak bitki çayı getirdi. İkisi de rahat minderlerine oturup sohbete başladılar.
“Sonbaharın en güzel yanı bu,” dedi Karamel. “Havalar serinliyor ama içimizi ısıtan dostluklar var. Ağaçlar uykuya dalarken biz birbirimizi dinleyip hatıralar biriktiriyoruz.”
Fındık gülümseyerek başını salladı. “Evet, doğa dinlenirken biz de birbirimize daha çok zaman ayırıyoruz. Sonbahar bana hep huzuru hatırlatır.”
Gece ilerledikçe dışarıdaki rüzgâr biraz daha sertleşti. Ama içeride iki dost sonbaharın getirdiği bu huzuru paylaşarak sıcak bir akşam geçiriyordu. Karamel ve Fındık kestanelerini yerken gökyüzünde yavaşça süzülen yıldızları izlemeye başladılar.
Ve o gece Karamel yatağına dönerken kalbi dostluğun verdiği sıcaklıkla doluydu. Sonbaharın sessizliği ona hayatın küçük anlarının ne kadar değerli olduğunu bir kez daha hatırlatmıştı.
Kasaba sararan yaprakların altında usulca uykuya dalarken, ormanın derinliklerinde Karamel de huzurla uykuya daldı. Rüzgâr hafifçe esmeye devam etti ve sonbaharın masalsı gecesi her canlıya güzel rüyalar getirdi.
İyi geceler… 🌙
Öneri: Farklı masal videoları izlemek için lütfen YouTube Kanalımızı ziyaret etmeyi unutmayınız.
