Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçların gökyüzüne uzandığı, rengârenk çiçeklerin her köşeyi süslediği büyülü bir orman vardı. Kuş cıvıltılarının rüzgâra karıştığı, derelerin şırıl şırıl aktığı bu ormanda hayvanlar huzur içinde bir arada yaşardı.
Tilki Masalları Oku
Devamını Oku
Bir varmış, bir yokmuş… Ormanın derinliklerinde, neşeli hayvanların bir arada yaşadığı huzurlu bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirine yardım eder, oyunlar oynar ve güzel vakit geçirirmiş.
Bu masal zorbalığın sadece başkalarına zarar vermediğini aynı zamanda zorba olan kişilerin de yalnız ve mutsuz hissetmelerine neden olduğunu anlatıyor. Aynı zamanda cesaretin, sabrın ve dayanışmanın ne kadar önemli olduğunu öğretiyor.
Bir sonbahar akşamıydı. Rüzgâr hafifçe ağaçların sararmış yapraklarını savuruyor, yapraklar adeta dans ederek yere düşüyordu. Küçük bir kasabanın kenarındaki ormanda yaşayan tilki Karamel, yuvasının önünde oturmuş, sonbaharın getirdiği huzuru izliyordu.
Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanın derinliklerinde, sevimli bir yavru kırmızı tilki yaşardı. Adı Tarçın’dı. Tarçın, parlak kırmızı tüyleriyle ormanın en dikkat çeken hayvanlarından biriydi.
Bir zamanlar, yemyeşil ormanların ortasında büyük bir ayı yaşardı. Bu ayı, kocaman gövdesi ve gür sesiyle ormanın en korkutucu hayvanlarından biriydi.
Bir zamanlar Titi adında kurnaz ve açgözlü bir tilki yaşardı. Her zaman daha fazla yemek peşinde koşar, karnını doyurmak için türlü hilelere başvururdu.