Kutupların uçsuz bucaksız, bembeyaz kar ve buzlarla kaplı, göz alabildiğine uzanan donmuş topraklarının tam kalbinde, küçük bir kutup ayısı ailesi yaşarmış. Bu ailenin en genç üyesi, henüz minicik bir yavru olan Noni imiş.
Kardeşleri ve arkadaşları genellikle karların üzerinde yuvarlanıp kaymanın keyfini çıkarır veya penguenlerle neşeyle saklambaç oynarken, onun aklı hep bilinmeyenlerdeymiş.
Annesi ile babası balık avlarken o gökyüzündeki yıldızları hayranlıkla seyreder, devasa buzulların derinden gelen fısıltılarını dinler, suya dalan fok balıklarının ardından suyun derinliklerindeki gizemli dünyaları hayal edermiş.
Meraklı Noni ve Gizemli Işık
Günlerden bir gün hava tam da bir kış masalındaki gibi buz kesiyormuş. Gökyüzü ise pırıl pırıl, parlak bir maviye bürünmüş. Noni ailesiyle birlikte buzla kaplı büyük gölün kıyısında avlanmaktaymış. Gölün yüzeyi kalın ve sağlam bir buz tabakasıyla kaplıymış ve adeta bir cam gibi duruyormuş. Annesi:
— “Noni, dikkat et yavrum, bugün balıklar çok derinlerde saklanıyor!” diye şefkatle tembihlemiş.
Tam o sırada Noni’nin keskin gözleri aniden suyun tam ortasında, buzun altında zayıf ama düzenli bir şekilde parıldayan gizemli bir ışığa takılıvermiş. Birkaç kez gözlerini ovuşturmuş. “Acaba gözlerim beni yanıltıyor mu, yoksa hayal mi görüyorum?” diye mırıldanmış kendi kendine. Ama ışık her geçen an daha da güçleniyormuş. Adeta bir kalp atışı gibi düzenli aralıklarla yanıp sönüyormuş.
— “Anne, baba! Şuraya bakın!” diye heyecanla bağırmış , küçük pençesiyle gölün ortasını işaret ederek.
Annesi ve babası gözlerini kısmış, dikkatlice bakmışlar ama bir türlü o ışığı seçememişler.
— “Orada hiçbir şey yok yavrum, belki de sadece bir yansımadır!” demiş annesi gülümseyerek.
Ama Noni o ışığın bir yansıma olmadığına adı gibi eminmiş. Kalbi heyecandan küt küt çarpmaya başlamış. Sanki göğsünden fırlayacakmış gibi atıyormuş. İçindeki engin merak tüm korkusunu yenmiş. Işık onu bir adeta kendine doğru çekiyormuş.
Ailesi avına devam ederken sessizce ve temkinlice, ışığın geldiği yöne doğru kaymaya başlamış. Buzun üzerinde sanki bir hayalet gibi sessizce ilerlemiş. Ta ki ışığın en parlak olduğu noktaya ulaşana kadar gitmiş. Burası, buz tabakasının diğer yerlere göre gözle görülür şekilde daha ince olduğu bir yermiş. Derin bir nefes almış, küçük, siyah burnunu havaya kaldırmış ve tıpkı annesinin ona öğrettiği gibi güçlü bir dalışla buzun altındaki buz gibi sulara kendini bırakıvermiş.
Buz Altındaki Şehir
Buz gibi sulara daldığında gördüğü manzara karşısında küçük gözleri faltaşı gibi açılmış. Işık, suyun dibinden değil de karşıdan, sanki büyülü bir tünelin ağzından geliyormuş. Yüzerek ışığa doğru ilerlemiş. Tünelden geçtiğinde nefes kesici bir dünyaya adım atmış.
Karşısında uzanan şey Noni’nin hayal bile edemeyeceği kadar büyüleyiciymiş: Buzdan ve parıldayan kristallerden yapılmış, rengarenk, ışıltılarla dolu, su altında gizlenmiş devasa bir şehir!
Şehrin binaları, göğe uzanan, uzun ve zarif kuleler halinde yükseliyormuş. Işıldayan buzdan köprüler, şehrin su yollarını birleştiriyormuş. Her yerde parıldayan süslemeler ve ışıklar göz kamaştırıyormuş. Sanki her köşesi birer mücevherle bezenmiş gibiymiş.
Noni şaşkınlıkla etrafına bakarken daha önce hiç görmediği tuhaf ama bir o kadar da nazik canlılar ona doğru yüzmeye başlamış. Parlak pullu, balık benzeri bedenleri olan ama insana benzeyen elleri ve gözleri olan deniz perileri; yılan gibi zarifçe kıvrılarak süzülen, akıl dolu bakışlara sahip bilge su canlıları ve etrafına dingin bir ışık saçan devasa denizanası benzeri varlıklar… Hepsi Noni’ye merakla bakıyor, yüzlerinde içten bir gülümseme beliriyormuş.
Noni şaşkınlıkla küçük pençesini kaldırmış. Tam o sırada bir pırıltılı pullu deniz perisi nazikçe ona doğru yüzmüş ve yumuşak bir hareketle Noni’nin ıslak burnuna dokunmuş ve konuşmaya başlamış. Noni onların dilini tam olarak anlayamasa da perinin dostça hareketlerinden ve yüz ifadelerinden ne demek istediğini hemen kavramış.
Şehrin Lideri
Kısa bir süre sonra Noni’yi şehrin bilge lideri, yaşlı ve görkemli bir yılan balığı olan Aquatos‘un yanına götürmüşler. Aquatos, Noni’ye şehrin gerçek adını söylemiş: “Donmuş Kalpler Şehri”
Bu şehrin binlerce yıldır dış dünyadan tamamen gizli bir şekilde yaşadığını uzun uzun anlatmış. Devasa buzulların altında, kendi ürettikleri gizemli güçle aydınlandığını ve eşsiz canlıların burada uyum ve barış içinde bir arada yaşadığını söylemiş. Şehri dış dünyadaki tehlikelerden, özellikle de insanların çevreyi kirletici etkilerinden korumak için gizli kalmayı tercih ettiklerini belirtmiş.
Bir süre sonra Aquatos’un derin ve bilge sesi endişeyle dolmuş.
— “Sevgili Noni,” demiş, sesi adeta buzların arasından gelen bir fısıltı gibiymiş, “Şehrimiz büyük bir tehlikeyle karşı karşıya. Buzullar her geçen gün hızla eriyor. Eğer erime bu şekilde devam ederse şehrimizin yaşam kaynağı olan gücü tükenecek ve biz de dış dünyanın acımasız koşullarına maruz kalacağız. Kutuplarda tarifsiz bir dengesizlik hüküm sürüyor ve bu durum maalesef bizi de içten içe kemiriyor.”
Aquatos, Noni’nin buraya tesadüfen gelmediğine inandığını dile getirmiş. Noni’den hem kendi dünyası hem de bu gizli şehir için hayati öneme sahip bir görevi üstlenmesini rica etmiş. Görev, tehdidi durdurmak veya her iki dünya için de kalıcı bir çözüm bulmakmış.
Noni başlangıçta bu kadar büyük bir sorumluluğun altında ezileceğini düşünmüş. Korku adeta iliklerine işlemiş. Minicik bir kutup ayısı nasıl olur da bu kadar büyük bir işin altından kalkabilirmiş ki?
Ama yeni dostlarının çaresiz bakışlarına ve içinde bulundukları duruma sırt çevirememiş. Cesaretini toplamış ve gözleri parlayarak görevi kabul etmiş.
Aquatos ona buzları dengeleyecek ve şehrin gücünü geri getirecek efsanevi Kış Kristali‘ni bulması için çok eski ve gizemli ipuçları vermiş. Ayrıca kendisine rehberlik edecek, etrafına hoş bir ışık saçan minicik bir canlı olan Flika‘yı da yol arkadaşı olarak yanına katmış.
Kış Kristali
Noni sadık yol arkadaşı Flika ile birlikte Donmuş Kalpler Şehri’nin ışıklarına veda edip tekrar buz gibi sulara dalmış. Bu sefer kutupların dört bir yanına yayılmış, haritalarda bile yeri olmayan eski buzul mağaralarını araması gerekiyormuş.
Yolculukları Noni’nin hayatında gördüğü en zorlu macera olmuş. Şiddetl fırtınalarla mücadele etmiş. Kaygan buz çatlaklarından atlamış, dik buz tepelerini tırmanmış ve bazen yolunu bile kaybetmiş! Açlık ve yorgunluk bedenini sarmış, rüzgar adeta iliklerine kadar işlemiş; gücünü tüketiyormuş.
Ama her zorlukta Flika’nın güven veren rehberliği ve Donmuş Kalpler Şehri’nin göz alıcı güzellikleri gözünün önüne gelmiş ve bu da ona dayanma gücü vermiş.
Birkaç gün süren çetin bir maceranın sonunda, Noni ve Flika, buz gibi devasa bir dağın eteklerindeki gizli bir buz mağarasına ulaşmışlar. Mağaranın derinliklerinde bembeyaz karın üzerinde göz kamaştırıcı, gök mavisi renginde büyük bir kristal bulmuşlar: İşte bu, efsanevi Kış Kristali imiş!
Noni kristale küçük pençesiyle dokunduğunda içinden buz gibi ferahlatıcı bir güç tüm bedenine akmış ve tüm yorgunluğunu anında almış. Kristali dikkatlice sırtına yerleştirmiş ve Donmuş Kalpler Şehri’ne doğru geri dönmek için yola koyulmuş.
Kristali şehre getirdiğinde Aquatos ve tüm şehir sakinleri Noni’yi sevinç çığlıklarıyla karşılamışlar.
Kış Kristali şehrin merkezindeki gizemli bölgeye yerleştirilir yerleştirilmez şehrin ışıkları daha da parlak ışıldar olmuş ve buzulların erimesi yavaşlamaya başlamış!
İki Dünya
Noni, Donmuş Kalpler Şehri’ni ve yeni dostlarını kurtardıktan sonra ailesine ve diğer kutup ayısı arkadaşlarına bu büyülü şehri büyük bir heyecanla anlatmış.
Başlangıçta Noni’nin anlattıklarına inanamayan, hatta kulak asmayan ayılar, Noni’nin buz altı şehrinden getirdiği parlak bir buzul çiçeğini görünce gözlerine inanamamışlar ve nihayet ikna olmuşlar.
Zamanla kutup ayıları ve buz altındaki su canlıları arasında sıcak bir dostluk bağı kurulmuş. Noni iki dünya arasında önemli bir elçi haline gelmiş, her iki topluluğa da barış ve karşılıklı anlayış getirmiş.
Artık iki farklı dünya, yan yana, barış içinde yaşamanın bir yolunu bulmuş. Noni’nin bu cesur ve fedakar hikayesi de nesiller boyu anlatılan, dilden dile dolaşan bir efsaneye dönüşmüş.
Masalın Dersi
Sevgili çocuklar, Noni’nin hikayesi bize çok önemli bir şeyi fısıldar: Merak etmekten hiç vazgeçmeyin! Çünkü merak yeni şeyler keşfetmemizi sağlar. Bazen bilmediğimiz yerlerde çok güzel sürprizler saklı olabilir. Cesur olun ve farklı olanı tanımaktan korkmayın. Çünkü her farklılık, yeni bir dostluk ve yeni bir dünya demek olabilir. Unutmayın, dünyayı daha güzel bir yer yapmak için hepimizin yapabileceği bir şeyler var!
Öneri: Bu masala benzer masal okumak için Çocuk Masalları ve Uzun Masallar sayfalarımızı inceleyebilirsiniz.
