Masal Dinle
Aşağıdaki bölümden masalı dinleyebilirsiniz.
Masal Oku
Bir zamanlar kocaman bir şehrin ortasında hayalperest bir çocuk yaşarmış. Bu çocuğun adı Elif imiş. Elif, her gece gökyüzüne bakar ve bulutların üstünde bir ülkenin var olduğunu hayal edermiş. “Acaba bu ülkede kimler yaşar, neler yaparlar?” diye düşünür, gözlerini kapayıp o büyülü ülkeye gitmeyi düşlermiş.
Bir gün Elif uykuya dalarken bir anda kendini pamuk gibi yumuşacık bir bulutun üstünde bulmuş. Etrafına bakınca, o kadar beyaz ve parlak bir yerdeymiş ki, sanki bir rüya gibiymiş. “Acaba neredeyim?” diye düşünürken karşısına bir bulut çıkmış. Ama bu sıradan bir bulut değilmiş; bu bulut, kocaman gözleri olan, tatlı mı tatlı bir bulutmuş. Adı Ponçik imiş.
Ponçik, Elif’e gülümseyerek “Hoş geldin, Elif! Senin gelmeni bekliyorduk!” demiş. Elif şaşkın bir şekilde “Beni mi bekliyordunuz?” diye sormuş. Ponçik başını sallayarak “Evet, çünkü sen buraya gelmeyi hep hayal ettin ve sonunda hayalin gerçek oldu. Artık Bulutların Üstündeki Ülke’desin!” demiş.
Elif, Ponçik’in yanına oturmuş ve etrafını incelemeye başlamış. Her yer bulutlarla kaplıymış, ama bu bulutlar sadece beyaz değilmiş; mor, pembe, sarı, mavi bulutlar da varmış! Rengarenk bulutlar gökyüzünde dans ediyormuş. Bir yandan da gökyüzünden gökkuşağının renkleri süzülüyormuş.
Ponçik, Elif’e buradaki kuralları anlatmaya başlamış. “Bu ülkede her şey hayal gücüne dayanır. Eğer bir şeyi hayal edersen, hemen gerçekleşir. Hayal kurmak burada en önemli şeydir,” demiş. Elif heyecanla “Peki burada kimler yaşıyor?” diye sormuş. Ponçik gülümseyerek “Sana onları göstereyim,” demiş ve Elif’i gökkuşağının başladığı yere götürmüş.
Gökkuşağının sonunda parlak ışıklar saçan biri duruyormuş. Bu kişi Gökkuşağı Koruyucusu İris imiş. İris, Elif’e selam vererek “Hoş geldin Elif. Senin burada olman bizi çok mutlu etti. Şimdi seninle hayal gücümüzü kullanarak bu ülkeyi keşfedeceğiz,” demiş.
Elif, İris’in rehberliğinde bulutlardan oluşan kaleleri, pamuktan yapılmış ağaçları ve bulutların üstünde süzülen sevimli kuşları görmüş. Her yer o kadar güzel ve huzurluymuş ki, Elif bu ülkede sonsuza kadar kalmak istemiş.
Ancak Elif gökyüzünde süzülürken bir şey fark etmiş. Bulutların altında kalan dünya çok farklı görünüyormuş. Orada insanlar acele içinde koşuşturuyor, birbirlerine bağırıyor, sürekli bir yerlere yetişmeye çalışıyormuş. Elif dünyadaki bu telaşı görünce bir an için üzülmüş. “Neden insanlar bu kadar telaşlı? Neden buradaki gibi mutlu değiller?” diye sormuş İris’e.
İris derin bir nefes almış ve “Çünkü insanlar bazen hayal kurmayı unutur. Onlar sadece günlük telaşlarına odaklanır ve hayal gücünün gücünü unuturlar. Ama sen, Elif, onlara hayal kurmanın ne kadar önemli olduğunu hatırlatabilirsin.” demiş.
Elif, İris’in söylediklerini düşünmüş. Tam bu sırada Ponçik, Elif’in yanına gelmiş ve “Elif, burası çok güzel bir yer ama senin hayallerini dünyada gerçekleştirmen gerek. Belki de orada hayal gücünü kullanarak insanlara ilham verebilirsin.” demiş.
Elif bunun çok doğru olduğunu anlamış. “Evet, haklısınız! Ben buraya nasıl geldiysem herkes de hayal gücünü kullanarak dünyayı daha güzel bir yer haline getirebilir,” demiş.
Bu düşüncelerle Elif, Bulutların Üstündeki Ülke’de biraz daha kalıp her köşesini keşfetmiş. Hayal ettiği her şey bir bir karşısına çıkmış; devasa pamuk şekerden dağlar, rengarenk uçan balıklar, kahkahalarla şarkı söyleyen ağaçlar… Her şey o kadar büyüleyiciymiş ki burada sonsuza kadar kalmak istemiş. Fakat içindeki küçük bir ses, dünyada da hayallerini gerçekleştirmek için bir şeyler yapması gerektiğini fısıldıyormuş.
Sonunda Ponçik ve İris’e veda etmeye karar vermiş. “Beni burada ağırladığınız için çok teşekkür ederim. Ama artık dönme vaktim geldi. Dünyada da tıpkı burada olduğu gibi hayallerimi gerçekleştirmek istiyorum.” demiş.
Ponçik gülümseyerek “Seni burada her zaman bekliyor olacağız Elif. Unutma, burası hayal kurduğun sürece senin evin!” demiş. İris de Elif’e gülümseyerek “Ve sakın hayal kurmaktan vazgeçme, çünkü her hayal, yeni bir dünyanın kapılarını açar.” demiş.
Elif bu düşüncelerle gözlerini kapatmış ve kendini bir anda yeniden yatağında bulmuş. Gözlerini açtığında sabah olmuş ve güneş ışıkları odasını aydınlatıyormuş. Ama aklında hala bulutların üstündeki o büyülü ülke varmış. Artık hayallerini gerçeğe dönüştürmek için daha da kararlıymış.
O günden sonra Elif sadece kendisi için değil çevresindeki herkes için de hayal kurmuş. Onlara hayallerin gücünü anlatmış, onlarla oyunlar oynamış ve hatta onlara küçük bir bulutun bile dünyada büyük bir fark yaratabileceğini göstermiş.
Ve işte o gün bugündür, Elif’in kasabasında insanlar daha mutlu ve daha huzurlu imiş. Çünkü Elif onlara hayal gücünün bulutların üstündeki ülkeye götüren en büyük güç olduğunu hatırlatmış. Dünyaya bulutların üstünden getirdiği mesajı her yerde paylaşmış: “Hayal kurmaktan asla vazgeçme! Çünkü hayaller seni bulutların üstündeki ülkeye götürebilir.”
Masal Okuma Önerisi: Başka bir bulut masalı olan Bulut Prensesi Masalı‘nı okuyabilirsiniz.
