Bir zamanlar küçük bir kasabada Ceren adında bir kız yaşarmış. Oyun oynamayı çok sever ama bazen arkadaşlarının konuşmalarını pek dinlemezmiş. Her zaman kendi hikayelerini anlatır arkadaşlarının söylediklerine dikkat etmezmiş.

Bu masal, hırslı olmanın insanı yalnızlaştırdığını ve tehlikelere attığını ancak paylaşmanın, yardımlaşmanın ve birlikte eğlenmenin ise hayattaki en değerli şeylerden birisi olduğunu anlatıyor.

Bu masal çocuklara hayvanlara duyulan sevginin ne kadar önemli olduğunu ve onların da insanlar gibi sevgiye ve şefkate ihtiyaç duyduğunu anlatıyor.

Bir varmış, bir yokmuş, yemyeşil ormanın derinliklerinde, minik bir yuvasında yaşayan Cesur adında bir fare varmış. Cesur adından da anlaşılacağı gibi oldukça cesur ve meraklıymış.

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyülü bir orman bulunuyormuş. Ormanın içinde Fısıldayan Ağaç isminde, diğer tüm ağaçlardan daha büyük, daha yaşlı ve daha görkemli bir ağaç dururmuş.

Bir varmış, bir yokmuş, yemyeşil dağların ve rengârenk çiçeklerin arasında güzel bir orman varmış. Bu ormanda, kovanlarında yaşayan birçok bal arısı bulunurmuş. İşte bu arılardan biri de küçük ama cesur bir arı olan Meli’ymiş.

Bu hikayede Efe, yaptığı küçük iyiliklerin, başkalarının hayatlarında nasıl büyük etkiler yaratabileceğini öğrenir.

Bir varmış, bir yokmuş. Ormanın derinliklerinde, Tobi isminde, küçük, sevimli bir tavşan yaşarmış. Çok neşeli ve oyun oynamayı seven bir tavşanmış ama çalışmayı hiç sevmiyormuş!