Hayvan Masalları

Bir varmış, bir yokmuş… Ormanın derinliklerinde, neşeli hayvanların bir arada yaşadığı huzurlu bir köy varmış. Bu köyde herkes birbirine yardım eder, oyunlar oynar ve güzel vakit geçirirmiş.

Uzak diyarlarda, yemyeşil ağaçlarla kaplı bir ormanda, kocaman yuvarlak gözlü, pofuduk tüylü bir baykuş yaşardı. Bu baykuşun adı Ovi’ydi. Ovi, hem cesur hem de oldukça komikti.

Bir varmış, bir yokmuş… Gökkuşağının altında, rengarenk çiçeklerin süslediği güzel bir vadide Kıpır adında küçük bir kelebek yaşarmış. Kıpır’ın kanatları gökyüzündeki en güzel renklerle bezenmiş: parlak mavi, güneş sarısı, nar çiçeği kırmızısı.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın derinliklerinde, herkesin korkusuz bildiği ama aslında bazen kendini çok çekingen hisseden bir kaplan yaşardı. Adı Timi’ydi.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanda yaşayan minik ve cesur bir örümcek vardı. Adı Körük’tü. Küçücücük ayaklarıyla ince ipliklerini dokurken dünyanın en zarif ağlarını yapardı. Ama Körük hep başkalarına bağlı yaşıyordu.

Bir zamanlar yemyeşil ormanın en eski ve en bilge ağaçlarından biri olan Meşe Baba’nın dallarında yaşayan Odi adında bir ağaçkakan vardı. Çok çalışkan, cesur ama biraz inatçı bir kuştu.

Bir zamanlar buzullarla kaplı bir diyarda Kuki adında sevimli bir kutup ayısı yaşardı. Beyaz tüyleri ve parlak siyah gözleriyle herkesi kendine hayran bırakırdı.

Bir zamanlar yemyeşil bir vadide yaşayan neşeli bir kırlangıç ailesi vardı. Bu ailenin en küçük üyesi minik ve meraklı Kigi idi. Uçmayı yeni öğrenen ve rengârenk tüyleriyle herkesin dikkatini çeken ama bir o kadar da dağınık bir kırlangıçtı.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın kenarında küçük bir salyangoz ailesi yaşardı. Bu ailenin en küçük üyesi olan Sasa gerçekten çok küçük bir salyangozdu. Diğer salyangozlara göre daha yavaş hareket eder ve daha ürkek davranırdı.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın kalbinde rengarenk tüyleriyle dikkat çeken bir papağan yaşardı. Adı Pako’ydu. Gökkuşağı kadar parlak tüyleri ve melodik sesiyle herkesin dikkatini çekerdi ama çok kibirli bir papağandı.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanda tüm hayvanların neşe içinde yaşadığı bir yer vardı. Bu ormanda yaşayan Şakıyan isimli bülbül, güzel sesiyle tüm canlıları büyülerdi.

Denizin derinliklerinde, mercanlarla çevrili bir sualtı vadisinde Okti adında genç ve enerjik bir ahtapot yaşardı. Sekiz koluyla hem inanılmaz işler başarır hem de denizin en meraklı keşifçisi olarak tanınırdı.

Bir varmış, bir yokmuş… Güneşin sıcacık ışıklarının toprakla buluştuğu bir ormanda Küçük Solucan adında bir solucan yaşarmış. Kahverengi ve yumuşacık bedeniyle toprakta kıvrıla kıvrıla dolaşır, günlerini yemek arayarak geçirirmiş.

Bir zamanlar büyük bir ormanın derinliklerinde neşeli ve meraklı bir şempanze yaşardı. Adı Çoko’ydu. Yaramaz olduğu kadar eğlenceli ve akıllıydı ama kendisine verilen şeyleri pek değerli görmez ve hep daha fazlasını isterdi.

Bir zamanlar berrak bir gölün derinliklerinde rengârenk pullarıyla dikkat çeken bir balık yaşardı. Adı Mimo idi. Göldeki diğer balıklardan çok farklıydı. Çok meraklı ve cesur bir balıktı ama bazen merakı onu tehlikeli durumlara sokabiliyordu.

Bir zamanlar sonsuz gibi görünen masmavi bir okyanusta, rengârenk mercanların arasında yaşayan Mercan adında küçük, ışıltılı bir balık varmış.

Bir zamanlar gökyüzünün en bilge kuşu olan Baykuş Bilgin, Uçan Meşe Ormanı’nda yaşardı. Büyük yuvarlak gözleri ve bembeyaz tüyleriyle ormandaki tüm hayvanların sevgisini kazanmıştı.

Bir zamanlar geniş bir ormanla çevrili, yemyeşil çayırların ve sakin bir gölün bulunduğu huzurlu bir diyarda Gölge adında zarif bir balıkçıl kuşu yaşardı.

Bir zamanlar yeşilliklerle kaplı geniş bir vadide, Alacatepe Köyü adında küçük ama huzurlu bir köy vardı. Bu köy bereketli meraları ve dağların eteğinde otlayan koyun sürüleriyle ünlüydü.

Bir zamanlar yemyeşil bir ormanın kenarında Elif adında minik bir kız yaşarmış. Elif yedi yaşında, cesur, sevgi dolu ve meraklı bir kızmış. Gözleri boncuk gibi parlarmış ve her gün doğaya ve yaşadığı dünyaya karşı büyük bir sevgiyle dolu uyanırmış.

Bir zamanlar yemyeşil bir vadide yaşayan meraklı bir inek varmış. Adı Minna’ymış. Vadideki en sevimli ineklerden biriymiş ama aynı zamanda biraz inatçıymış. Kendi fikirlerine çok bağlıymış ve bu yüzden de başkalarının söylediklerini bazen hiç dinlemezmiş.

Bir zamanlar çölün derinliklerinde Kum adında genç bir deve yaşardı. Adını çöle rengine hayran olan annesi vermişti ona. Tüyleri de tıpkı çöl kumları gibi yumuşak ve parlak bir kahverengi tonundaydı.

Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarların birinde Kiko adında küçük ve sevimli bir eşek yaşarmış. Tüyleri gri, gözleri ise kocaman ve parlakmış. Ancak Kiko kendini sürekli diğer hayvanlarla kıyaslarmış.

Bir varmış, bir yokmuş… Yeşil tepelerin uzandığı, derin vadilerin ve kocaman çiçek tarlalarının bulunduğu bir köyde, diğer koyunlardan farklı olduğunu düşünen bir küçük koyun yaşarmış. Bu küçük koyunun adı Pamuk imiş.